Ανάγκη για αντισεισμική θωράκιση

Λίγοι μήνες έχουν περάσει από τον ισχυρό σεισμό της Ιαπωνίας (9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ) και φαίνεται ότι όλα «ξεχάστηκαν». Οι διαρροές ραδιενεργών ουσιών από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες ήταν ασφαλώς το πιο οξύ και άμεσο πρόβλημα για ολόκληρο τον πλανήτη.

Το ζήτημα όμως των μέτρων και ενεργειών που απαιτούνται για την όσο το δυνατόν καλύτερη αντισεισμική θωράκιση της χώρας μας ούτε καν σχολιάστηκε ακόμη και όταν η καταστροφή στην Ιαπωνία ήταν στην επικαιρότητα. Στη συνέχεια το θέμα αποσιωπήθηκε τελείως.

Η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη σεισμικότητα στην Ευρώπη. Με βάση τα στοιχεία των τελευταίων 100 χρόνων στη χώρα μας έχουμε ένα σεισμό άνω των 5,7 βαθμών κλ. Ρίχτερ κάθε 19 μήνες. Η Ρόδος μάλιστα βρίσκεται σε ιδιαίτερα σεισμογενή ζώνη. Κι’ ενώ η επιστήμη παρέχει τα όπλα που μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις των σεισμών, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν τα αξιοποιούν. Αυτό προκύπτει από τα εξής:

*Από τα 80 000 δημόσια κτίρια που έπρεπε να έχουν ελεγχθεί από το 2000 (μετά το σεισμό του 1999), έχουν ελεγχθεί περίπου 6000

*Το 65% των δημοσίων κτιρίων και το 55% των σχολείων έχουν κτιστεί πριν από το 1985 δηλ. όταν ίσχυε διαφορετικός αντισεισμικός κανονισμός. Παρά το δεδομένο αυτό δεν εφαρμόζεται κανένα πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου που θα κατέληγε στα απαραίτητα μέτρα ενίσχυσης κάθε κτιρίου.

*Μετά τους σεισμούς της Αθήνας το 1 στα 10 κτίρια με ζημιές και το 1 στα 2 που κρίθηκαν κατεδαφιστέα ήσαν επαγγελματικές στέγες. Δεν έχει ελεγχθεί μέχρι σήμερα η στατική επάρκεια των κτιρίων αυτών (εργοστάσια, βιοτεχνίες κ.τ.λ.) στα οποία εργάζονται καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι.

*Τα κτίρια που έπαθαν ζημιές θα έπρεπε να ενισχυθούν. Οι αρμόδιες υπηρεσίες όμως εξέδωσαν οδηγίες που προβλέπουν ότι τα κτίρια πρέπει να επανέλθουν στην κατάσταση που ήσαν πριν από το σεισμό. Συνεπώς σε περίπτωση νέου ισχυρού σεισμού το πιθανότερο είναι τα «επισκευασμένα» αυτά κτίρια να υποστούν πάλι ζημιές.

*Εμπορευματοποιούνται και ξεπουλιούνται οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι αντί να εξασφαλιστούν ελεύθεροι χώροι για την εκτόνωση και συγκέντρωση των κατοίκων σε περίπτωση σεισμού. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος αντιτάχθηκε δημόσια στην κατασκευή του Πατριαρχικού Κέντρου στη Νομαρχιακή Έπαυλη και αναψυκτηρίου στο άλσος του ξενοδοχείου «Θέρμαι», δηλαδή σε χώρους χαρακτηρισμένους ως δημόσιο πράσινο στο εγκεκριμένο σχέδιο της πόλης.

Ο Σύλλογος θεωρεί ότι η Ρόδος δεν είναι επαρκώς θωρακισμένη έναντι ισχυρών σεισμών.

• Απαιτείται η εντατική εφαρμογή προσεισμικού ελέγχου σε δημόσια κτίρια (σχολεία, δικαστήρια, νοσοκομεία) και σε κτίρια συγκέντρωσης κοινού (κινηματογράφοι, αίθουσες εκδηλώσεων κ.τ.λ.). Να θυμίσουμε ότι πολλά από τα κτίρια του νησιού είναι προπολεμικά και προορίζονταν για άλλες χρήσεις (εργοστάσια, στρατώνες). Πρέπει άμεσα να ενισχυθούν, εάν προκύψει αυτή η ανάγκη.

• Ο σεισμικός κίνδυνος να λαμβάνεται υπ’ όψη κατά τη χωροθέτηση μεγάλων έργων και δημοσίων κτιρίων (π.χ. δικαστήρια).

•Να προστατευθούν οι δημόσιοι ελεύθεροι χώροι και να εξασφαλίζεται μόνιμα η ασφαλής και ελεύθερη πρόσβαση σε αυτούς. Τα πάρκα δεν είναι χώροι στάθμευσης οχημάτων.

• Νομίζουμε ότι υπάρχει ανάγκη ενημέρωσης του κοινού και άσκησης ετοιμότητας για την εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων με στόχο την καλύτερη ανταπόκριση του κοινού. Τέτοιες ασκήσεις θα βοηθήσουν στη βελτίωσή των μέτρων και των σχεδίων.

• Η ενημέρωση να γίνεται και κατά γειτονιές. Ιδιαίτερα ευαίσθητη στο σεισμό και τις επιπτώσεις του είναι η Μεσαιωνική πόλη.