Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου

Προβλήματα  λειτουργίας και εμφάνισης

Το άρθρο αυτό γράφεται με αφορμή την επίσκεψη μας στην Μεσαιωνική Πόλη και την εντύπωση που αποκομίσαμε βλέποντας το παρακάτω περιστατικό.

Στη μακραίωνη ιστορία της η Ρόδος λόγω της θέσης στο σταυροδρόμι τριών Ηπείρων γνώρισε πολλούς λαούς με διαφορετικούς πολιτισμούς. Τα πανταχόθεν μοναδικά ιστορικά της μνημεία μαρτυρούν την αξιόλογη αυτή εξέλιξη και πόσο σημαντική είναι η περιβαλλοντική, ιστορική, πολιτισμική και πολιτιστική αυτή παρακαταθήκη για το νησί μας.

Η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου είναι μια ζωντανή πόλη, με εμπορικές  και τουριστικές δραστηριότητες  είναι Κέντρο Πολιτισμού με Μουσεία, Παλάτι, εκθεσιακούς χώρους, χώρους θρησκευτικής λατρείας και θέατρο. Είναι ένα ανεκτίμητο ανοικτό ιστορικό και πολιτιστικό Μουσείο. Είναι μια πόλη μέσα στην πόλη.

Δικαιολογημένα λοιπόν  το 1988 η Μεσαιωνική Πόλη αναγνωρίστηκε από την UNESCO ως «Πόλη Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς». Αυτό αφενός μας έχει κάνει υπερήφανους ως κατοίκους  αυτού του τόπου, αφετέρου όμως μας δημιουργεί  ιστορικές ευθύνες για τη διαφύλαξη, διατήρηση και ανάδειξη των αρχαίων αυτών μνημείων όσο και την εύρυθμη λειτουργίας της ως ενός ζωντανού κύτταρου μέσα στη σύγχρονη πόλη.

Στην οδό Πυθαγόρα, ένα κεντρικό δρόμο με ζωηρή τουριστική κίνηση από την Κόκκινη Πόρτα προς το μεγάλο σιντριβάνι,  στο μέσο της οδού υπάρχουν κάποιες παλιές οικίες που οι πόρτες τους είναι κλειστές πρόχειρα με κάποια νοβοπάν τα περισσότερα από τα οποία είναι σπασμένα. Από τις τρύπες των νοβοπάν βλέπει κανείς το εσωτερικό των εγκαταλελειμμένων αυτών οικιών.

Κατηφορίζοντας την οδό πριν μερικές μέρες είδαμε κάποιους τουρίστες να φωτογραφίζουν από τις τρύπες των νοβοπάν και να γελούν ειρωνικά προς εμάς. Σκύψαμε να δούμε τι βλέπουν και αντικρίσαμε σκουπίδια κάθε είδους μέσα στα σπίτια, μικρές χωματερές με έντονη δυσοσμία. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας.  Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια ρύπανση μέσα στην Μεσαιωνική Πόλη,  όχι σε κάποιο παράμερο σοκάκι αλλά σε σημείο κεντρικού δρόμου με πολλά καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.

Ρωτήσαμε τους γείτονες αν έχουν ειδοποιήσει τον Δήμο να επιληφθεί του θέματος και η απάντηση ήταν « κανείς δεν σκοτίζεται γι΄ αυτά». « Το βράδυ γίνεται χαμός με τα τρωκτικά» μας είπαν. Εδώ λοιπόν μπαίνουν κάποια σοβαρά ερωτήματα :

Τόσες αρμόδιες υπηρεσίες για την λειτουργία της Μ.Π. δεν πέρασε ποτέ κανείς από εκεί να δει τι γίνεται ;  Τόση αδιαφορία;  ή σύγχυση αρμοδιοτήτων όπως συνήθως συμβαίνει μεταξύ των υπηρεσιών;

1. Η υπηρεσία καθαριότητος του Δήμου δεν περνά ποτέ από εκεί να καθαρίσει και να δει το μαύρο χάλι που μας εκθέτει διεθνώς; Πάντως δεν είδαμε ούτε ένα υπαίθριο κάδο.
2. Το γραφείο της Αρχαιολογίας και οι υπεύθυνοι αυτού  πως επιτρέπουν να κλείνονται οι πόρτες των παλιών οικιών είτε είναι δημόσιες είτε ιδιωτικές με αυτά τα ακαλαίσθητα νοβοπάν  και κοτετσόσυρμα;

Ως Σύλλογος δε θέλουμε απλά να επιρρίψουμε ευθύνες σε κάποιο συγκεκριμένο Φορέα ή Υπηρεσία αλλά να επισημάνουμε την κατάσταση που επικρατεί μέσα στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου και φυσικά να επιδιώξουμε να δοθούν οι ανάλογες λύσεις. Να σημειώσουμε βέβαια ότι τα θέματα που ταλανίζουν τη Μεσαιωνική δεν περιορίζονται  μόνο στην καθαριότητα αλλά και σε πολλά άλλα ζητήματα. Αυτό που καταλάβαμε είναι ότι ένα από τα σημεία του νησιού που χρειάζεται κανόνες, εποπτεία  και σωστή διαχείριση,  λειτουργεί χωρίς αυτά ώστε καθένας να κάνει «του κεφαλιού του» χωρίς να  τιμωρείται και προπάντων χωρίς η βλάβη να αποκαθίσταται.

Η ζημιά όμως για το νησί μας και τον τουρισμό του είναι τεράστια. Σίγουρα υπάρχουν  ευθύνες  αλλά  αυτό που προέχει είναι να δίνονται λύσεις γρήγορα και αποτελεσματικά. Η σιωπή και η ανοχή δεν οδηγεί πουθενά.

Ρόδος 27-7-2916

Εκ μέρους του  Δ.Σ.
Κουλούμπρης Μιχάλης
Πρόεδρος