Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ρόδου || Καλώς ήλθατε!
Σχετικά με την παραγωγή καυσίμου από τα σκουπίδια για την παραγωγή ενέργειας, οφείλω να πω ότι είναι ένα θέμα που και προσωπικά και σαν ΟΙΚΙΠΑ, μας έχει απασχολήσει και στο παρελθόν και σήμερα αφού στην περιοχή μας πρόκειται να κατασκευαστεί εργοστάσιο επεξεργασίας απορριμμάτων που μάλιστα βρίσκεται στην τελευταία του φάση, δηλ.των τευχών δημοπράτησης.
Πριν από μερικά χρόνια, όταν ήταν ανοικτές όλες οι μέθοδοι, είχαμε αντιδράσει σε οποιαδήποτε μορφής θερμική επεξεργασία είτε πρόκειται για απ ευθείας καύση, είτε για καύση δευτερογενούς υλικού Με στοιχεία και επιχειρήματα πείσαμε την τότε Νομαρχία να αποκλείσει οποιαδήποτε μορφή καύσης στην περιοχή μας.Έτσι στα σημερινά τεύχη δημοπράτησης περιγράφονται δύο μέθοδοι η Βιολογική Ξήρανση και η Αναερόβια Χώνευση, που και οι δύο παράγουν SRF, ενώ κανονικά η Χώνευση μπορεί να παράξει υλικό τύπου κομπόστ που χρησιμοποιείται από αναπλάσεις παλιών λατομείων, ΧΥΤΑ κλπ.
Μέσα από τα τεύχη δημοπράτησης φωτογραφίζεται ουσιαστικά η Βιολογική Ξήρανση με παραγωγή SRF, και βέβαια αυτό δεν είναι τυχαίο αφού ως γνωστό σε όλη την Ελλάδα προωθείται αυτή η τεχνολογία από τα οικονομικά συμφέροντα (εταιρίες Μπόμπολα) που βρίσκονται από πίσω…Με βάση το γεγονός ότι το παραγόμενο SRF από την Αχαΐα, δεν θα καίγεται εδώ (έπειτα από τη δική μας παρέμβαση όπως προείπα) και ούτε μπορεί να θάβεται στον δικό μας ΧΥΤΑ, κάπου πρέπει να πάει να καεί. Όταν ρωτήσαμε τους μελετητές που θα το πηγαίνουν, ανέφεραν την περίπτωση του Βόλου όπου η μονάδα εκεί πρέπει να έχει μεγάλες ποσότητες, και έτσι θα μαζεύει και τα σκουπίδια της Ευρώπης!
Πιστεύω ότι η θέση αυτή είναι προϊόν ελλιπούς πληροφόρησης.
Για τον λόγο αυτό σας παραθέτω κάποια στοιχεία:
1. Το SRF ( Secondary Recovered Fuel) είναι δευτερογενές καύσιμο που παράγεται από τα σκουπίδια με την μέθοδο της Βιοξήρανσης. Αποτελείται από χαρτί, πλαστικό και οργανικά ( έχουν αφαιρεθεί τα γιαλιά και τα μέταλλα που πάνε για ανακύκλωση και ένα μέρος των πλαστικών). Η διαφορά του από τα αρχικά σκουπίδια είναι ότι έχει αφαιρεθεί το μεγαλύτερο μέρος της υγρασίας ( από 60% σε 15%) έτσι ώστε να έχει μεγαλύτερη θερμογόνο δύναμη
2. Οι επιπτώσεις από την καύση του SRF στο περιβάλλον είναι σχεδόν οι ίδιες με τη συμβατική καύση ( η διαφορά είναι ότι το SRF πρέπει να έχει μειωμένες ποσότητες χλωρίου). Θεωρητικά με τα κατάλληλα φίλτρα, οι ρύποι αυτοί ελαχιστοποιούνται γι αυτό και οι κάτοικοι ορισμένων χωρών της Ευρώπης έχουν αποδεχθεί εργοστάσια καύσης μέσα στις πόλεις τους.Όμως αν σκεφθούμε ότι και εκεί, σύμφωνα με έρευνες υπάρχουν κάποια προβλήματα ρύπανσης, ποιος εγγυάται ότι εδώ στην Ελλάδα, οι έλεγχοι θα είναι αυστηροί, τα πανάκριβα φίλτρα θα αλλάζονται στην ώρα τους και από την άλλη, τι θα κάνουμε την τέφρα βάσης που είναι ιδιαίτερα τοξική;
3. Αυτή τη στιγμή με την μέθοδο της βιοξήρανσης στην Ευρώπη επεξεργάζονται το 2% των συνολικών απορριμμάτων και το SRF που παράγεται είναι μόνο 460000 τόνοι τον χρόνο. Από αυτή την ποσότητα το 14% αξιοποιείται στη Τσιμεντοβιομηχανία ( δεν μπορούν να απορροφηθούν περισσότερα) το 19% καίγεται και ΤΟ 67% ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΘΑΨΙΜΟ! Γιατί άραγε;
4. Είναι προφανές ότι στην Ελλάδα οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων στις περισσότερες περιπτώσεις εξυπηρετούν συμφέροντα. Ας είμαστε λοιπόν επιφυλακτικοί.
5. Με βάση την δυναμικότητα της σχεδιαζόμενης μονάδας στο Βόλο, είναι φανερό θα μεταφέρεται εκεί σχεδόν όλο το SRF της Ευρώπης. Οπότε προκύπτει το εύλογο ερώτημα. Αν η επένδυση είναι οικονομικά επικερδής και περιβαλλοντικά αβλαβής γιατί δεν γίνεται στις χώρες παράγωγης των σκουπιδιών και επιλέγεται η Ελλάδα όπου μεγαλώνουν και τα κόστη μεταφοράς; Πιστεύω ότι σταθερή θέση του Περιβαλλοντικού κινήματος στην Ελλάδα πρέπει να είναι η βιώσιμη διαχείριση των απορριμμάτων με προτεραιότητες την μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και σε ότι αφορά την επεξεργασία τους την κομποστοποίηση.
Γι αυτό το λόγο όλο το σύνολο τόσο των δευτεροβαθμιων οργανώσεων (GREENPEACE, WWF κλπ) όσο και των πρωτοβάθμιων είναι σταθερά κατά της οποιοσδήποτε μορφής θερμικής επεξεργασίας. ΥΓ. Για τα στοιχεία που παρέθεσα παραπάνω χρησιμοποίησα διάφορες πηγές. Μια από αυτές είναι η επιστημονική εργασία του καθηγητή Οικονομόπουλου Αλέξανδρου από το Πολυτεχνείο Κρήτης που θεωρείται ίσως ο πλέον ειδικός στα θέματα αυτά.
Σας παραπέμπω στο sitehttp://www.enveng.tuc.gr/proswpiko/kathigites/94-economopoulos-gr.html στη συνέχεια πηγαίνετε το «επιλεγμένες επιστημονικές εργασίες» Και τελικά κατεβάζετε το αρχείο
«Διαμόρφωση και συγκριτική αξιολόγηση εθνικών σχεδίων διαχείρισης απορριμμάτων. Πολυτεχνείο Κρήτης»
Εστιάστε στις σελ.42 και 47
Γιώργος Βασιλακόπουλος
