Η απειλή των οικοσυστημάτων

Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση “Ζωντανός Πλανήτης” (27/10/2016) που δημοσιεύει κάθε διετία η W.W.F., σε συνεργασία με την Zoological Society του Λονδίνου και την Μ.Κ.Ο. Global Footprint Network, τα οικοσυστήματα απειλούνται σε παγκόσμιο επίπεδο και τίποτε δεν δείχνει να μπορέσει να αντιστρέψει την τάση αυτή. Πάνω από τον μισό πληθυσμό των σπονδυλωτών στη λεγόμενη “άγρια φύση”, αφανίστηκε τα τελευταία σαράντα χρόνια, σαν αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης και αυξανόμενης ανθρώπινης πίεσης στο περιβάλλον.

Η σχετική μελέτη παρακολουθεί την βιοποικιλότητα 14.152 πληθυσμών που ανήκουν σε 3.705 είδη σπονδυλωτών θηλαστικών, πουλιών, φιδιών, αμφίβιων και ψαριών που καλύπτουν γεωγραφικά όλη τη Γη.

Σύμφωνα λοιπόν με την μελέτη, στην περίοδο 1970-2012, οι πληθυσμοί των σπονδυλωτών μειώθηκαν κατά 58% στην άγρια φύση, με πρώτα σε απώλειες πληθυσμών τα οικοσυστήματα των γλυκών νερών (81%), ακολουθούμενα από τα χερσαία (38%) και τέλος τα θαλάσσια (36%). Να διευκρινίσουμε εδώ ότι μιλάμε για μείωση πληθυσμών (ατόμων) και όχι ειδών. Είναι φανερό ότι εάν η μείωση των πληθυσμών συνεχιστεί, και πέσει κάτω από ένα κατώφλι απαραίτητο για την επιβίωση ενός είδους, θα έχουμε και εξαφάνιση ειδών.

Τα αίτια αυτής της κατάστασης είναι γνωστά και αποδίδονται : στην απώλεια οικότοπων (ενδιαιτημάτων) υπό την πίεση της αγροτικής καλλιέργειας, της δασικής εκμετάλλευσης, της αστικοποίησης και της εξόρυξης ορυκτών. Ακολουθούν η υπερεκμετάλλευση των ειδών (λαθροθηρία, υπεραλίευση), η ρύπανση και τέλος σε μικρότερο βαθμό, για την ώρα, η κλιματική αλλαγή.

Το αποτύπωμα του τρόπου παραγωγής τροφίμων είναι κυρίαρχο: η αγροτική παραγωγή καταλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο της επιφάνειας της γης, είναι υπεύθυνο κατά 80% για τη μείωση των δασών και είναι υπεύθυνο για το 70% της κατανάλωσης νερού. Και όλα αυτά για έναν τρόπο παραγωγής τροφίμων που δεν επαρκεί για να θρέψει μεγάλα ποσοστά του παγκόσμιο πληθυσμού που ζει κοντά ή και κάτω από τα όρια της φτώχειας σε πολλές ηπείρους και χώρες όπως το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής, η Κίνα, η Ινδία, η Μέση Ανατολή, η Λατινική Αμερική. Από την άλλη η παραγωγή τροφίμων και η αντίστοιχη σπατάλη στη Δ. Ευρώπη, τις Η.Π.Α., τον Καναδά είναι τόσο μεγάλη και υπερβολική που τεράστιες ποσότητες, χιλιάδες τόνων, πετιούνται καθημερινά στα σκουπίδια. Ρόλο παίζει επίσης και η διαφθορά όπως π.χ. στην Αιθιοπία όπου πριν από κάποιες δεκαετίες και ενώ υπήρχε λιμός στη χώρα, η χώρα ήταν ταυτόχρονα εξαγωγέας βοδινού κρέατος!

Εμείς οι Πράσινοι-Αλληλεγγύη πιστεύουμε ακράδαντα πως το σύστημα παραγωγής τροφίμων πρέπει να επανεξεταστεί σε παγκόσμιο επίπεδο, να μειωθούν τα τεράστια υπερκέρδη που αποκομίζουν ορισμένες εταιρείες που λυμαίνονται την παραγωγή τροφίμων, προκειμένου αυτή να κατανεμηθεί δικαιότερα.

Επίσης πιστεύουμε πως η ανθρωποκεντρική ρήση της Παλαιάς Διαθήκης “Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την Γην ”, είναι, τουλάχιστον σήμερα, λανθασμένη και πως ο Πλανήτης Γη δεν ανήκει αποκλειστικά στον άνθρωπο, και τέλος ότι ένας πλανήτης χωρίς τα υπόλοιπα είδη που τον απαρτίζουν, θα σήμανε και την καταστροφή του ανθρώπινου είδους.