Οικονομική και Περιβαλλοντική Κρίση

Η διετία 2010-2011 συνέπεσε με την όξυνση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που έπληξε και την Ευρώπη. Στην Ελλάδα έχει λάβει ιδιαίτερη οξύτητα. Η κρίση αυτή έχει αρνητικές επιπτώσεις στην πολιτική για το περιβάλλον που ακολουθεί και η ΕΕ και η Ελλάδα.

Η ληστρική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος υπάρχει ήδη πολύ πριν από την εκδήλωση της κρίσης. Θυμίζουμε τις έντονες πιέσεις που ασκούν πανίσχυρα πολυεθνικά μονοπώλια για τη χωρίς περιορισμούς χρήση των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, το παγκόσμιο εμπόριο ατμοσφαιρικών ρύπων, που υποστηρίζεται από πετρελαϊκούς κολοσσούς  και την προσπάθεια διάδοσης της πυρηνικής ενέργειας για ηλεκτροπαραγωγή από ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρίες – για να αναφέρουμε ελάχιστα παραδείγματα.

Η οικονομική κρίση χρησιμοποιείται, ως πρόφαση για την άρση των περιορισμών και των ανεπαρκών ελέγχων που η ΕΕ και τα κράτη μέλη έχουν εφαρμόσει μέχρι τώρα, κυρίως υπό την πίεση των λαϊκών και  περιβαλλοντικών κινημάτων. Έως το 2015 στην ΕΕ αναμένεται έλλειμμα χρηματοδότησης $45 εκατ. για την πολιτική κατά της κλιματικής αλλαγής και $22,5 εκατ.  για τις ΑΠΕ.

Στην Ελλάδα η οικονομική κρίση έδωσε την ευκαιρία, τους τελευταίους μήνες, όχι μόνον να αναιρεθούν τα ανεπαρκέστατα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος αλλά να νομοθετηθούν τα ακριβώς αντίθετα. Το επιχείρημα, πολιτικών και επιχειρηματιών, είναι ότι με τον τρόπο αυτό θα διευκολυνθούν οι…επενδύσεις για τη σωτηρία της χώρας. Τα βήματα προς την ανατροπή κάθε έννοιας προστασίας του περιβάλλοντος είναι:

• η ψήφιση του νόμου για την «Επιτάχυνση και διαφάνεια υλοποίησης Στρατηγικών Επενδύσεων» (γνωστός και ως «fast track»)
• Η θέσπιση «Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου»
• Επιδότηση των ορυκτών καυσίμων και ενίσχυση της πετρελαιοκίνησης.
• Το ‘πράσινο ταμείο’ περνά στον κρατικό προϋπολογισμό κατά 95%. Για έργα που αφορούν το περιβάλλον θα διατίθεται μόνον το 5% (ν. 4024/2011)
• Η δαπανηρή και επικίνδυνη καύση των στερεών αστικών αποβλήτων προωθείται και επιδοτείται ως ΑΠΕ. Η ανακύκλωση των απορριμμάτων στην πηγή περιθωριοποιήθηκε και σιωπηρά τείνει να αποκλειστεί ως λύση.
• Νομιμοποίηση αυθαιρέτων ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές. Ο νόμος ουσιαστικά δικαιώνει όσους αυθαιρετούν και δυναμιτίζει κάθε έννοια χωροταξικού σχεδιασμού.
• Χωροταξικό για τον τουρισμό. Εισάγει τη μαζική παραγωγή παραθεριστικής κατοικίας, δεν λαμβάνει υπόψη τους φυσικούς πόρους, ούτε τα τοπικά φυσικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά.

Μέσα σ’ αυτά τα διεθνή και εθνικά δεδομένα πρέπει να δούμε τη δράση του Συλλόγου. Προσπαθήσαμε, όσο και όπου μπορούσαμε, να συνδέσουμε τα τοπικά περιβαλλοντικά προβλήματα με τα γενικότερα. Έτσι νομίζουμε ότι οι προτάσεις μας συνδέονται με τις γενικότερες κατευθύνσεις για μια πολιτική προς το συμφέρον των πολιτών,  του περιβάλλοντος και όχι αποκλειστικά των οικονομικά ισχυρών.

Tους προβληματισμούς aυτούς και την πορεία μας προς το μέλλον θέλουμε να συζητήσουμε και να ανταλλάξουμε ιδέες, με  όλα τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου μας, τους συμπολίτες μας, τις οικολογικές οργανώσεις και με άλλους φορείς της Ρόδου με την ευκαιρία της Γενική μας Συνέλευσης που θα γίνει το Σάββατο 11 Φεβρουρίου στις 7μ.μ στο ΕΒΕΔ, στην πλατεία Κύπρου.

 

Το Διοικητικό Συμβούλιο